Ukoliko slobodni radikali ukradu „elektron“ od molekula proteina, ugljikohidrata ili masti, mogu oštetiti DNK i genetski program ćelije koji upravlja svim ćelijskim aktivnostima kao i bilo koju životno važnu ćelijsku strukturu. Naučnici su izračunali da DNK u svakoj ćeliji našeg organizma svakodnevno trpi oko 10.000 „pogodaka“ slobodnih radikala, što stvara realnu pretpostavku za moguća značajna oštećenja. Jednu od osjetljivijih struktura unutar ćelije predstavljaju i mithondrije, ćelijske organele ključne za stvaranje energije. Također, postoji tendencija nakupljanja slobodnih radikala i u lipidnim ćelijskim membranama („lipidna peroksidacija“), što ćelije čini sklonijim oksidativnim oštećenjima. Kada se to dogodi, oštećena membrana postaje krhka i porozna i vremenom dolazi do raspadanja i smrti ćelije. „Krađa“ elektrona postaje lančana i širi se po tkivu poput „lavine“ (svaka molekula krade od susjedne, a sama postaje slobodni radikal, ostavljajući za sobom širok trag biološke pustoši na tkivima u kojima se reakcija odigrala).
